Valentina was amper 15 jaar toen zij haar ouderlijk huis in Colombia moest achterlaten. Het werd te onveilig om te blijven.

In de streek waar ze woonde, is hekserij met bijbehorende rituelen heel gewoon. En de gemeenschap staat vijandig tegenover mensen die er een andere levensovertuiging op nahouden dan het traditionele volksgeloof. Valentina’s ouders zochten naar een oplossing. Ze hoorden over een opvangcentrum voor kinderen van vervolgde christenen. Dat centrum was een Open Doors-project voor onderwijs en ondersteuning aan christelijke kinderen. Ondanks de grote afstand tot het centrum – een rit van vijftien uur –  besloten ze Valentina daarheen te sturen. “In het begin was ik verdrietig, omdat ik mijn familie miste”, blikt Valentina terug. “Maar nu wil ik hier helemaal niet meer weg. Ik voel me hier nu eindelijk thuis”, zegt ze.